A Tiny note on Female Prostitute

ఇంకా తానేందుకు ఊపిరి తీస్కుంటున్నానన్న బాధను దిగమింగుకుంటూ కుమిలిపోతున్న అంతిమ క్షణాలవి..

సరిగ్గా అప్పుడే తలుపు చప్పుడు మొదలైంది.. ఈమెలోని గుండెచప్పుడు అందుకు ఉలిక్కిపడింది. మల్లెపూలు చేతివేళ్లకు చుట్టుకొని మత్తులో తూలుతూ వచ్చి బేరమాడాడానీచుడు. ఆమెను చూడగానే ఆరాటపడుతూ ఒక నోటు ఎక్కువగానే పెట్టి, తన చేతిని లాక్కొని చీకటి గదిలోకి లాక్కెళ్ళి వదిలాడు. వాడి మృగశ్వాస, తన గాజుల శబ్దం తప్పా మిగితాదంతా నిశ్శబ్దం. మైకంలోనే తన దగ్గరకు వచ్చి పైటకొంగు తీయబోతుండగా, అంతకన్నా ముందే తానే కొంగుజారవిడిచి చేతిలో పట్టుకొని తల దించుకొని ఉన్న ఆమెను చూసి నిలువలేకపోయాడు. వెంటనే వాడు చేతివేళ్లకున్న మల్లెపూలను కిందకు వేసి సీసాలో కొనాకరున్న ఆ కాస్త మత్తుద్రవాన్ని మింగేస్తూ సీసాను కూడా పడేసి రెండు చేతులను ఆమె నడుము మీద వేసి చిదిమేస్తుంటే ఆమె యే భావమూ లేకుండా నిల్చొని ఉంది. వాడు మెల్లగా తనను పడక మీదకు వాల్చి వాడి వస్త్రాలను తీసేయసాగాడు. తనవి కూడా.. ! చిదిమేయబడడమే కార్యంగా చీకటి తప్పా మరో రంగు తెలియని ఆ అబల తన కన్నీటి చుక్కలను తప్ప మరేమీ బయటపెట్టలేని స్థితిలో ఉంది. ఏమో ఈసారి అవి కూడా బయటకు రాలేదు. మల్లెపూలు వాడి కాళ్ళ కింద పడి నలిగిపోతుంటే, ఆమె కంట నీరు మరింత ఇంకిపోతున్నాయి. మరణం ఆమెకు చాలా చిన్న పదమేమో.. ఎందుకంటే అంతకంటే మారణమైన చేష్టలు తాను రోజూ అనుభవిస్తున్నది. రెండు క్షణాల అతీత భావన కోసం చెలరేగే జ్వాలలో తాను రోజు మండి మసైపోతూనే ఉంది. వాడు ఆమె వస్త్రాలను చింపేస్తూ, మీద పాకుతూ వాడిలోని నిజాన్ని ఆమెపై రుద్దాడు. ఆమె నిర్జీవంగా అలానే పడుంది. ఆ నిశ్శబ్ద చీకట్లో వాడు మరింత పెట్రేగి ఆమెను స్తంబింపచేసి వాడిలోని మృగాన్మక వేడిని చల్లార్చుకుని చెమటలు కక్కుతూ సంతృప్తికర నిట్టూర్పును, చిదేమేసిన ఆ శరీరాన్ని వదిలి వెళ్ళిపోయాడు. నిర్జీవ స్థితిలో, నివస్త్రి గా పడివున్న ఆ శరీరంలో ఏ స్పందనా లేదు.. తదేకంగా తన చుట్టూ ఉన్న సభ్యసమాజాన్ని తన కన్నీటి ధార రూపంలో ప్రశ్నిస్తున్న శరీరం అది. అవును. ఆమె చచ్చిబతికిపోయింది. చావు అనే చోటు ఇంతకంటే సురక్షంగా ఉంటుందేమోనన్న చిన్న ఆశతోనే, లేక ఉబ్బిఉన్న తన కడుపులోని జీవం బయటకొస్తే తన తండ్రి ఎవరో చెప్పలేకపోతానేమోనన్న భయంతోనే లేక ఆడది పుడితే తన జీవితమే దానికి కూడా వస్తుందేమోనన్న భయానక బాధతోనో.. తన కడుపులోని బిడ్డను కూడా తనతోనే తీసుకుపోయింది.

ఇలాంటి చీకటి కథలెన్నో.. ఎన్నెన్నో.. కొందరు బాల్యంలోనే పెద్దలు బలవంతంగా తమను ఇందులోకి దింపితే, మరికొంతమంది ఉపాధి కోసమని నమ్మింపబడి చిన్నతనంలోనే అమ్మివేయబడుతున్నారు. ఇంకొంతమంది భర్తలు చనిపోతే కుటుంబాన్ని పోషించుకోవడంకోసమో, జల్సాలకు అలవాటుపడో ఇందులో ఉంటున్నారు.

Note: నేను రాసిన పైరాత మాత్రం చిన్నతనంలోనే అమ్మివేయబడి, తన శరీరాన్ని అర్పించి చీకటి జీవితం గడిపి నరకయాతన అనుభవించి తన గర్భంలోని బిడ్డకు తండ్రి ఎవరని చెప్పాలో తెలియని ఓ కన్నీటి చుక్కది.