అనుకున్నదంతా జరగడానికి మనమేమి అంబానీలు కాదు.. జరిగిందంతా చెరిపేసుకోడానికి విజయమాల్యాలూ కాదు.. ఓటమి ఎదురైనప్పుడు ఇదంతా ఈశ్వరేచ్ఛ అననుకోవడం మూర్కత్వం.. అలాగని కుంగిపోకు.. ప్రయత్నమే ఆయుధం.. పోరాడడమే మన బలం. అవకాశం అనేది పారే నీరు లాంటిది.. ఎంత ఒడిసి పట్టుకుంటే అంత నిలువ ఉంటుంది.. అది కూడా క్షణ కాలమే. ఆలోపే తాగి మన విజయదాహాన్ని తీర్చుకోవాలి. చివరాకరికి మనమంతా మన్నులో కలిసిపోయేవాళ్ళమే. ఈ ప్రేమలు, అనురాగాలు, ఆప్యాయతలు జీవితం అనే పంట బాగుండడానికి కొట్టే పురుగుమందులే. ఏవి శాశ్వతం కాదు.. మనం మట్టిలో కలిసేముందు ఏవి కనీసం మన నీడని కూడా తాకడానికి ఇష్టపడవు అన్న విషయం తెలుసుకోవాలి. జ్ఞాపకాలు అంటే ఏవో కావు.. మనం విజయం కోసం పరిగెడుతూ కింద పడ్డప్పుడు పడే బాధ, ఆ బాధతోనే గమ్యం చేరిన క్షణంలో వచ్చే కన్నీరే జ్ఞాపకం. బ్రతికున్నన్నాళ్లు ఆశలతో జీవిస్తాం.. చచ్చేముందు జ్ఞాపకాలతో మిగిలిపోతాం. ఇదే జీవితం.
No comments:
Post a Comment